Mapping of changes in frailty in elderly during a pandemic

Frailty is een dynamische toestand die een individu treft wanneer deze verliezen ervaart in een of meer domeinen van het menselijk functioneren (fysiek, psychologisch, sociaal). Frailty wordt veroorzaakt onder invloed van een reeks variabelen en vergroot het risico op nadelige uitkomsten. [1]. Vermindering van o.a. sociale contacten, spierkracht, en mobiliteit kunnen leiden tot een hoger risico op complicaties, zoals valincidenten, ziekenhuisopnames, verminderde kwaliteit van leven en/of vroegtijdig overlijden. Kleine verstoringen in gezondheid en welbevinden kunnen al voor ernstige complicaties zorgen. Naarmate de leeftijd stijgt neemt ook de kans op frailty toe.  Het sociaal isolement waarin ouderen zijn geraakt door de COVID-19-maatregelen, in combinatie met de angst om te overlijden als gevolg van de virusinfectie, die het meest gevaarlijk blijkt te zijn voor ouderen, maakt dat de kans op frailty bij ouderen aanzienlijk vergroot is [2]. Bovendien ondervinden mensen door de COVID-19-pandemie negatieve effecten in o.a. de mentale gezondheid en leefstijl [3]. Bij ouderen kan dit direct leiden tot een extra verhoogd risico op frailty. Zo kunnen ouderen zich tijdens de COVID-19-pandemie eenzaam voelen [3]. Ook is de verwachting dat het voedingspatroon verandert en is de kans groot dat ze minder bewegen. De COVID-19-pandemie, inclusief de COVID-19-maatregelen, kan de reservecapaciteit van ouderen dus verminderen, waardoor de kans op kwetsbaarheid kan worden vergroot. Ouderen vormen echter een heterogene groep en hoe een oudere reageert op de COVID-19-pandemie is heel verschillend. Daarnaast blijkt dat het zorggebruik gedurende de COVID-19-pandemie afneemt [4,5,6]. Reguliere afspraken of controlebezoeken bij zorgverleners worden uitgesteld en mensen mijden de zorg uit angst om zelf besmet te raken of het gevoel de huisarts niet onnodig te willen belasten. Daarnaast signaleert de GGD minder WMOaanvragen. Het risico bestaat dat klachten van kwetsbare ouderen niet op tijd worden besproken. Uitgesteld zorggebruik kan daarmee leiden tot verergering van symptomen en de frailty status doen verslechteren, wat extra gezondheidsrisico’s met zich meebrengt. Frailty is tot op zekere hoogte omkeerbaar, afhankelijk van de veerkracht van een oudere en omgevingsfactoren [7]. Ouderen kunnen herstellen van de status waarin ze één of enkele kenmerken van frailty hebben (pre-frail). Echter, wanneer een oudere eenmaal frail is, is het herstellen ervan een uitdaging en dreigt een negatieve spiraal met een toename van zorggebruik en afhankelijkheid of zelfs overlijden [1]. Vroegtijdige signalering en preventie van frailty zijn daarom van groot belang, maar juist dit staat onder druk met de maatregelen van het sociaal isoleren. Op dit moment is het nog onbekend in welke mate de incidentie van frailty toeneemt onder invloed van de isolerende maatregelen ten gevolge van COVID-19, Daarnaast is het onbekend of andere kenmerken van frailty meer nadruk krijgen onder druk van de COVID-19-maatregelen. Ten slotte is het niet bekend hoe zorggebruik veranderd voor personen zonder frailty vergeleken met personen met frailty als gevolg van de COVID-19 maatregelen.